15 آلبوم برتر سال تا الان

تعداد آلبوم های درخشان امسال تا به اینجا به اندازه ی سال گذشته نبوده ولی خوشبختانه همچنان آلبوم های قدرتمند زیادی رو شنیدیم و تهیه ی این لیست به اندازه ی لیست های ماهانه چالش بزرگی نبود.

توصیه میکنم که رتبه بندی آلبومها رو زیادی جدی نگیرید. این لیست با همکاری اعضای سایت نوشته شده و به غیر از آلبوم شماره یک که تقریبا بدون شک و تردید انتخاب شد، بقیه آلبوم ها می تونستند رتبه های متفاوتی داشته باشند و اساساً هدف از چنین لیست هایی معرفی آلبوم ها می باشد تا با هر سلیقه ای که دارید بهترین های امسال رو از دست ندید.

قبل از معرفی 15 آلبوم برتر، نگاهی به آلبوم هایی بندازیم که توی لیست جا نشدن:

Alustrium - A Monument to Silence — Alustrium – A Monument to Silence

Wode - Burn in Many Mirrors — Wode – Burn in Many Mirrors

اساس معرفی آلبوم هایی هستند که تا آخر ماه ژوئن 2021 منتشر شدن و ما فرصت شنیدنشون رو داشتیم.
اگر آلبومی مد نظر شماست که فکر می کنید باید توی لیست باشه حتما کامنت کنید و این لیست رو کامل کنید!
برای شنیدن آلبوم های معرفی شده می تونید مثل همیشه به کانال تلگرام مراجعه کنید و برای اطلاع از آخرین مطالب سایت هم پیج اینستاگرام ما رو فالو کنید.

با تشکر از همکاری CrazyMetalGuy

کانال های تلگرام ما برای دانلود و به روز بودن با بهترین آلبوم های روز دنیای متال:

Heavy Rate Champion
CrazyMetalGuy

Resident Human

Wheel

OMN Label Services

Progressive Metal

از بین تمام بندهایی که تحت تاثیر Tool موسیقی ارائه کردن، Wheel بهترین اونهاست. این موضوع رو طرفداران تول تایید میکنن! ولی آلبوم اول این بند بیش از اندازه مستقیم به تکرار جمله های ریتمیک، ریفها و حتی وکال تول پرداخته بود. ولی اتفاقی که پیش بینی میشد همونطور که برای Soen رخ داد در آلبوم دوم این بند هم اتفاق افتاد و Wheel با Resident Human یک قدم به سمت خلق استایل مختص خودش پیش رفته. ولی بر خلاف Soen اونها موسیقی تکنیکال و پیچیده ی خودشون رو قربانی ارائه ی آلبومی عامه پسند و هوک محور نکردن. این آلبوم اگرچه همچنان خیلی تولیه ولی با پیش گرفتن مسیری درست، که همون پیشروی به سمت پراگ-متال مدرن باشه، قدم مهمی برای پیوستن به بند های اوریجینال تر و با کیفیت روز دنیای پراگ متال برداشتن که این کار هم بدون تاثیر از بند بی نظیر دیگه ای مثل Karnivool نبوده ولی مراجع الهام این بند بیش از اندازه خوب و پیاده سازی ها بسیار استادانه تر از اونه که نادیده گرفته بشن.

Funeral Hymns

Bloodletter

Independent

Thrash Metal

آلبوم Funeral Hymns یک رکورد سرراست است و بند رویکرد مشخص و ساده ای را در آهنگسازی دنبال می کند اما این رکورد کوتاه لحظه ای را تلف نمی کند و انرژی را تا پایان بالا نگه میدارد. اگر بخواهم آلبوم را در تنها با چند کلمه توصیف کنم آن کلمات فان (Mark of Justice) و بی رحم (The Grim) هستند. ریف ها و ملودی های آلبوم پشت سر هم از راه می رسند و بند با آگاهی کامل از توانایی خود، ترک ها را کوتاه، مستقیم، سریع و سرگرم کننده ساخته است. اگر به دنبال یک رکورد ملودیک ثرش/دث پرقدرت و پرانرژی می گردید Funeral Hymns یک کالکشن درجه یک از هنرنمایی گیتاریست ها و آهنگسازی پر حرارت است که امسال از کمتر بندی شنیده ایم. آلبوم Funeral Hymns یکی از فان ترین و سرگرم کننده ترین آلبوم هایی است که از زمان عرضه آلبوم دوم Xoth شنیده ام.

The Inheritance of Beauty

Winterage

Scarlet Records

Power Metal

آلبوم The Inheritance of Beauty به راحتی، بهترین آلبوم سمفونیک پاوری است که در نیمه اول سال عرضه شده است. این ایتالیایی ها، پدرخوانده بزرگ خود (Rhapsody of Fire) را می پرستند. اعضای Winterage رویای بودن در کنار Turilli و همراهی Rhapsody of Fire را داشتند و روز های نوجوانی خود را با شنیدن آثار این گروه ایتالیایی گذراندند و حالا با The Inheritance of Beauty به عنوان یک بیانیه، علاقه و ارادت خود را به هموطن صاحب سبک خود اعلام کرده اند. درست است که موسیقی شدیدا تحت تاثیر Rhapsody of Fire است اما آهنگسازی پرجزئیات و سرگرم کننده آلبوم و ترکیب های فولک و سمفونیک بند کم نظیر اند.

Preserved in Time

Wheel

Cruz Del Sur Music

Doom Metal

پیشرفت بند Wheel در آلبوم Preserved in Time در آهنگسازی و وکال شگفت انگیز است. بهترین آلبوم این بند آلمانی تا به امروز، یکی از بهترین آلبوم های Doom Metal دو سال اخیر است. موسیقی در Preserved in Time پیرو المان های مرسوم و سنتی ژانر است اما پروداکشن قدرتمند و ریف های حماسی و کورس های عظیم آن، خیلی زود توجه شنونده را جلب خود می کنند. آلبوم رنگ و بویی کلاسیک دارد و طرفداران کار های بند Solitude Aeturnus (ترک پر حرارت At Night They Came Upon Us انگار از دل متریال به سرانجام نرسیده این بند منحل شده خارج شده است) و Candlemass (ریف) و Warning (این که چگونه وکال فضایی تازه به موزیک بخشیده و شنونده را با خود همراه می کند) و FVNERAL FVKK را راضی می کند.

An Unexpected Reality

Gatecreeper

Closed Casket Activities

Death Metal

این فقط نحوه ی انتشار این EP نبود که غافلگیر کننده بود. بعد از 7 ترک اول که Grindcore خام و وحشی و کثیفی رو در کمتر از 7 دقیقه ارائه میکنه، به ترک هشتم آلبوم میرسیم که 11 دقیقه دووم متالی رو ارائه میکنه که از این بند هیچوقت سراغ نداشتیم. نکته ی جالب اینجاست که علارغم دوومی بودن این ترک، Gatecreeper اینجا همچنان به شدت Gatecreeper هست و به هیچ عنوان شخصیت و استایل خودش رو از دست نداده و من عمیقا امیدوارم که بیشتر ازین کارا بکنن! نه تنها این ترک میتونه یکی از بهترین ترک های دووم متال سال جدید باشه، این EP هم می تونه به راحتی بهترین EP سال باشه. میدونم راه طولانی تا پایان سال هست ولی مطمئنم بار ها تا اون موقع به این موزیک سر خواهم زد.

Conquistador

Stone Healer

2935676 Records DK2

Progressive Death Metal, Progressive Black Metal

موسیقی تکنیکال و پراگرسیوی که می شنوید، به هیچ عنوان بدون روح و بی هدف اجرا نشده. Stone Healer با این ارائه ی قدرتمند به عنوان اولین آلبوم خودشون من رو کاملا غافلگیر کرده. Conquistador ترکیبی خوشمزه از پراگرسیو متال، بلک متال و حتی گرانج بود. آلبوم 50 دقیقه ای که پر بود از ایده های جسورانه و سر زدن های فراوان به استایل های الهام بخش بند. در این بین شخصیت و روح آلبوم به هیچ عنوان زیر سایه ی نوازندگی های ماهرانه ی این دو برادر اهل کانکتیکت قرار نگرفته.

The Crimson Corridor

Zao

Observed/Observer Recordings

Metalcore, Sludge, Post-Metal

شاید در نگاه اول این آلبوم به نظر طولانی بیاد، ولی اگر شیرجه ی عمیقی به تاریکی بی انتهای این آلبوم بزنید متوجه میشید که چرا این آلبوم میتونه حتی بعد از تغییرات بزرگ در لاین آپ در طی سال ها تبدیل به بهترین آلبوم این بند کهنه کار متالکور و اسلاج بشه. آلبومی که در آن Dan Weyandt خواننده ی بند، ما رو با خودش به تاریک ترین راهروهای کابوس مانند از جنگ با افسردگی و بیماری های روحی خودش می بره. استایل آلبوم میکسی لذت بخش از بهترین خصوصیات ژانرهای هاردکور، اسلاج، متالکور و پست متاله و نتیجه، موسیقی منحصر به فردیه که میتونه تا انتهای سال بدون رقیب باقی بمونه.

Odyssey

Vokonis

The Sign Records

Progressive Sludge Metal

وقتی برای اولین بار با کاور آلبوم رو به رو می شوید متوجه اولین نشانه پیشرفت Vokonis در Odyssey می شوید و با شنیدن آلبوم از آن پیشرفت مطمئن می شوید. بند Vokonis در ادیسه بهتر از همیشه است و با یک درون نگری به یکی از بهترین های Progressive / Sludge تبدیل شده است. آلبوم Odyssey مشخصاً اثری است که از باقی دیسکوگرافی Vokonis جدا شده و در طرف دیگر ترازو قرار می‌گیرد و با فرم و شکل گرفتن درستی از Grasping Time، بر گذشته Vokonis می چربد. وکال های سه گانه و ریف های خوب آلبوم، هوک های آهنگسازی و حضور Wiberg و همکاری تنگاتنگ اعضا، باید هم نتیجه ای مطلوب در پی داشته باشد. یک آلبوم یک دست که می تواند برای طرفداران پراگرسیو، جذاب و غیرمنتظره باشد.

Nightmare Withdrawals

Blindfolded and Led to the Woods

Landmine Records

Technical Death Metal, Avant-Garde Death Metal

ارائه ی موزیکی بسیار پیچیده تر و پیشرفته تر از تکنیکال دث متال های معمول کار هر بندی نیست. این بند نیوزلندی تک-دثی رو ارائه میکنه که با صداهای دیسونانس گاهی تا مرزهای آوانگارد پیش میره ولی قبل از اینکه تردید و سردرگمی موزیک رو فرا بگیره با گریز به بخش های ریتمیک، گاهی مکث های پست-متالی و حتی تغییر در فضا و تکسچر یک بار دیگه همه چیز رو معنا میکنه و این لحظات همون لحظات ماندگاری هستن که این آلبوم رو با شکوه و استادانه جلوه میدن. به عنوان بندی که شخصا اسمشون رو نشنیده بودم این حجم از خلاقیت و تسلط بسیار غافلگیر کننده بود. آلبومی قدرتمند که میتونه از بهترین های اکستریم متال امسال هم باشه.

Nulitas

Acausal Intrusion

I, Voidhanger Records

Avant-Garde Death Metal

این دث-متال آوانگارد، به عنوان اولین آلبوم بند، بسیار خلاقانه و تاثیرگذار جلوه میکنه. نکته ی جالب توجه برخورد خلاقانه درام در جمله های غیر متعارفی ست که به نظرم درخشان ترین ویژگی دپارتمان نوازندگی بود. اما آهنگسازی و داستان سرایی هم به خوبی ارائه شده و ما شاهد روند معناداری هستیم که در طول آلبوم این هرج و مرج در آهنگسازی رو به مرور ملودیک تر کرده و مخاطب رو درگیر و مشتاق نگه میداره.

Ice Fleet

Kauan

Petrichor

Post-Rock ,Post-Metal

صادقانه بگم؛ در راند اول اصلا از آلبوم لذت نبردم. ولی بعد از مدتی که بهش برگشتم تونستم از دریچه ای درست و شدیدا حساس با این سیر و سفر کوتاه و احساسی ارتباط برقرار کنم. ارتباطی که منجر به برگشتن های دوباره میشد و هربار عمیق تر از قبل. این آلبوم فوق العاده نوشته شده، از لحظات اتمسفریک و آسیب پذیرش تا قسمت های داینامیک تر با بافتی زمخت تر، Ice Fleet شما رو وارد داستان حماسی و سرد و تاریکی میکنه که بسیار زنده تر و واقعی تر از تماشای یک فیلم اساطیری جلوه میکنه. تنوع و فراز و نشیب های بی نقص آلبوم هیچ وقت اجازه نمیده که این تجربه خسته کننده یا آزار دهنده جلوه کنه. قطعا تا آخر امسال بارها این آلبوم رو خواهم شنید و شاید در لیست آخر سال هم جایگاه خوبی داشته باشه.

So It Goes

Demoniac

Edged Circle Productions

Thrash Metal

در میان جولان گروه های مدرن Thrash در نیمه اول سال ۲۰۲۱، آلبوم So It Goes برتری های خود را ثابت می کند. آلبوم سریع و فک انداز، پر از نمایش های خیره کننده از سوی نوازندگان با استعدادش و دارای روح یک Thrash واقعی و بی رحم است اما مهمتر از همه So It Goes آلبومی است که صدایی یونیک دارد و از تقلید صدای گروه های پیش از خود، خودداری می کند تا با الهام از صحنه متال شیلی، تازه به نظر برسد و به بهترین شکل ممکن، موفق به انجام این کار می شود. بند به اندازه کافی عناصر تازه به موسیقی خود تزریق کرده اما نه آن قدر پررنگ که به ریتم گردن شکن آلبوم ضربه ای وارد شود و پروداکشن عالی آلبوم و مدت زمان مناسبش، باعث می شوند تا هربار که شروع به شنیدنش می کنید در یک چشم به هم زدن به پایان برسد و این همان چیزی است که از یک آلبوم Thrash انتظار داریم. (و بله آن ها می توانند یک ترک بیست دقیقه ای فوق العاده در این ژانر بسازند)

Impermanence

Stortregn

The Artisan Era

Progressive Death Metal

چیزی که میشنویم در ابتدا میکس دث و بلک متال به شکلی فوق العاده تکنیکال هست. اما دلیل موفقیت این آلبوم فراتر یا شاید بهتره بگم عمیق تر از این حرف هاست. جایی در بستری که اصل موسیقی روی اون بنا شده. که به نظر من چیزی نیست به جز موسیقی کلاسیک. البته که این بند سوئدی از ابزار تکنیکی و نوازندگی کافی و استادانه برخورداره و به آثار پراگرسیو و تکنیکال پیشین هم احاطه ی کامل داره اما این چیزی نیست که Stortregn بهش تکیه کنه. آهنگسازی بی نظیر و پر از فراز و فرود آلبوم با رفت و آمد بین تنالیته های متفاوت نشان از دانش بالا در تئوری موسیقی داره که قطعا برگرفته از موسیقی کلاسیک هست. واژه ای بهتر از یک آلبوم موسیقی استادانه برای تفسیر این متال ناب به نظرم نمی رسه. چنین آلبوم هایی هستن که ثابت می کنن نه تنها متال نمرده بلکه امروز بسیار زنده تر و قدرتمندتر از همیشه در حال تکامل و پیشرفته.

Access All Worlds

Iotunn

Metal Blade Records

Melodic Death Metal

بعد از هنرنمایی اش در Barren Earth و Hamferð، این وکالیست درجه یک سال های اخیر موسیقی متال (Jón Aldará) یکبار دیگر و این بار در ساخته اول بند دانمارکی Iotunn یکه تازی کرده است. اتمسفر قوی آلبوم و باز هم صدای Aldará شنیدن آلبوم را هربار دلچسب تر از قبل می‌کند. شنیدن موسیقی سنگین و با فضای Doom آلبوم، ملودی های غم زده و اجرای خوب تمام اعضای بند و احساس بالایی که Aldará به آلبوم بخشیده، باعث می‌شود شنونده هربار به فکر فرو برود. اجرای Aldará انگار مناجات ها و فریاد هایی از سر گم گشتگی هستند که شنونده را غرق در کانسپت آلبوم می‌کنند. آلبوم اول Iotunn شاعرانه و بی رحم مخاطب را به سفری درونی/کیهانی و مهم می برد و بند به بهترین شکل ممکن پیوند میان کانسپت و آهنگسازی را برقرار می کند. بدون شک آلبوم Access All Worlds یکی از بهترین آلبوم های امسال است که نباید آن را از دست داد.

Imperative Imperceptible Impulse

Ad Nauseam

Avantgarde Music

Avant-garde Death Metal

این آلبوم رو میتونم بهترین آوانگارد متالی بدونم که تا به حال شنیدم. خیلی بعید میدونم تا آخر سال هم آلبومی به این قدرتمندی و بی نقصی بشنویم. استادانه و کامل. فضای پوچ و تاریک آلبوم هم کاملا با آهنگسازی پر هرج و مرج و استادانه ی آلبوم هماهنگه. به غیر از مطالب نسبتا طولانی که در مورد این آلبوم در سایت نوشته شده، زبان من قادر نبود خیلی از احساساتی که در اثر شنیدن قسمتهای مختلف این شاهکار بوجود آمد رو بیان کنه.